DEĞİL UNUTULACAK ŞEY DEĞİL

Anı denilen kavram kişiden kişiye değişen bir olgu olsa da genel teması, yaşanmışlıklardır. Bu

yaşanmışlık bir salise öncesine dahi dayansa anı olmuştur. Anıları birbirinden farklı kılan ise, kişiyi ne ölçüde etkilediği, gerek ruhunda gerekse fiziksel olarak bıraktığı izden ibarettir. Bazıları insanı cennet bahçesine götürürken, kimileri ise dikenli bir yolu zorla adımlamak gibidir. Hissi olarak gündeme taşıdığımız bu anlar, zaman zaman mutluluğa bir çağrı iken, bazen de derin bir acının hatta halen sürmekte olan bir sancının dışa vurumudur.

Yaşamsal bir nota olan anılar, sadece iyi ve kötü olarak tanımlanmaz. Siyah beyaz olduğu gibi

,cıvıldayan, bazısı mat bazısı pırıl pırıl bir dolu tona bürünür. Genelde hayatımızın gidişatına göre sandığı açıp çıkartırız anıları. Mutlu bir anda beynimiz pembe bir anıyı gün yüzüne çıkartırken, huzursuz bir dönemde ise gri siyah tonlarından olanların yüzeye çıkartılması kuvvetle muhtemeldir. Farklı bir açıdan bakarak etkili rüyalar olarak tabir edeceğimiz bir türle de karşı karşıya geliriz. Bunlar renklerden daha uzak hatta ismi dahi olmamasına rağmen derin izler bırakan anılardır. İnsanın hayatında fazlasıyla yer tutar. Bu derin iz de kimi zaman yara izi gibi girer hayatımıza. Her baktığımızda görürüz. Hatta bazen o kadar ulu orta bir yerdedir ki, bakmaya gerek kalmadan görür, hissederiz. Bunların bazıları kaşıntıyla hastalanır ve yeni bir acı anı tecrübesi ortaya çıkarır. Kimileri ise öyle kendine özgü bir duygu olarak uçuşur insanın ruhunun bir yerlerinde.

Kimi insanlar anılarını anlatmaktan fazlasıyla haz duyarlar. Ete kemiğe büründürmek gibi bir şeydir bu durum. Bazen tecrübeleri aktarmak gibi, bazen de nasihat gibi. Övünmek için kullananlar da yok değildir. Velhasıl kelam bu anı denilen kitabı ara ara açsak da tozlu sayfalarından kendimizi korumayı da bilmeli, olumlu ve olumsuz yanları yerine göre harmanlayıp, hayatımızın akışını çok da değiştirmeden önümüze bakmalıyız.